วันจันทร์ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2553

やっぱりNO MUSIC NO LIFE

**ห้ามนำบทความในบล็อกนี้ไปเผยแพร่ ตีพิมพ์ หรือแจกจ่ายโดยเด็ดขาดไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น

เมื่อวานมีเทศกาลฤดูร้อนค่ะ ★ มีอะไรต่อมิอะไรเยอะมาก ทำได้ดีจริงๆ

วันนี้ฉันจะมาบอกความจริงค่ะ

ช่วงนี้ระบบประสาทของฉันมันอ่อนล้ามาก

เพราะว่าต้องขึ้นเวทีเยอะมาก

แต่ก็มีเมลล์ของคุณครูส่งมาตอนเช้าเยอะเลย!

Thank you master p (^ ^) q

และบนเวที


ก็สนุกมากค่ะ (ถึงจะเหนื่อยก็เหอะ) (^ O ^) /

เพราะแถวหน้าที่เคยเป็นลานโล่งๆ ก็มีแฟนคลับมาให้กำลังใจเพียบเลย

♪ฉันยังเป็นคนที่โชคดีมากเลยนะ ที่ยังมีพวกเขามาสนับสนุนอยู่


พวกเขานี่แหละ ที่ทำให้ฉันมีความสุขขณะร้องเพลง และทำให้ฉันไม่มีความเศร้า!


ฉันรู้ค่ะ


นั่นเป็นเพราะว่าฉันก็ต้องการสิ่งนั้นอยู่เหมือนกัน o (^-^) o


คนที่ดูฉันอยู่ จะได้รู้ว่าฉันทำได้ ฉันต้องการสะสมสิ่งล้ำค่าแบบนี้ไปเรื่อยๆ


แน่นอน! ความสุขแบบนี้ ฉันมีมาเกือบทั้งชีวิต และตอนนี้ในอายุ 22 ปี ความทรงจำที่แสนงดงามแบบนั้น ฉันไม่เคยลืมสักนิดเลยค่ะ


วิดีโอ ภาพถ่าย

ฉันอยากให้มันกลับมาอีกครั้ง

ส่วนไลฟ์ของฉันที่ถูกย้ายไปยังสนามกีฬาทางทะเล

มันก็เลยทำให้ฉันคิดถึง Marine Stadium

11 ปีที่แล้ว ก็ได้เดินทางมาที่โตเกียว ในช่วงฤดูร้อน กับเพื่อนสนิทของฉันอีก 2 คน

ฉันฝันว่าวันหนึ่ง ฉันจะได้ยืนอยู่บนเวที

และเมื่อวานนี้ ฉันก็ได้ไปสถานที่ที่ฉันได้ไปกับเพื่อนเมื่อ 11 ปีที่แล้ว ความรู้สึกนั้น ยังไม่เปลี่ยนไปเลย


และตอนนี้ ฉันยังคงที่จะยืนอยู่บนเวทีต่อไป


แต่ข้อดีอย่างนึงก็คือ แฟนคลับญี่ปุ่น สามารถใช้เวลาแค่เพียงสั้นๆ ในการดูไลฟ์ก็สามารถสนุกกับมันได้แล้ว

เพราะ ,,,

ต้องการความสนุกสนาน!!!


ความรู้สึกแบบนี้

ฉันก็ต้อง ขอบคุณ ★ ทุกคน ที่สนับสนุนฉันอย่างไม่มีวันเหนื่อย


มีคนกล่าวว่า

"ไอบองยังคงมีความหวัง (หัวเราะ)"


เดี๋ยวฉันก็จะต้องขึ้นไลฟ์แล้วล่ะค่ะ


เต็มที่นะคะ!o(^-^)o



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น